Sołectwo Krostoszowice
Krostoszowice to wieś leżąca w północnej części gminy, jest ona najbardziej pagórkowatą miejscowością, która swą historię wiązała z sąsiednim Skrzyszowem. Prawie 100-letnia szkoła i nowy kościół św. Jana Nepomucena to główne ośrodki życia społecznego mieszkańców.
Herb sołectwa
Z kart historii
Początki: Krostoszowice pojawiają się po raz pierwszy w 1416 r. jako Crostoschwicze. H. Borek wywodzi nazwę wsi od przezwiska Krostosz, zaś autor kroniki skrzyszowskiej od nazwiska dziedzica - Jontka Krostoszowskiego, właściciela Godowa.
Gmina: od XVI w. Krostoszowice wchodziły w skład państewka wodzisławskiego. Wioska stanowiła gminę i posiadała w polu pieczęci wyobrażenie świętego Jana Nepomucena, stojącego między dwoma domami, trzymającego krzyż i gałązkę palmową.
Kościół: wieś należała do kościoła i szkoły w Skrzyszowie. W XV w. płaciła czynsz dla kolegiaty w Raciborzu. W 1983 r. poświęcono kościół, który zbudowano według projektu inżynierów Henryka Hawela i Stanisława Kwaśniewicza. W 1983 r. utworzono tu samodzielną placówkę duszpasterską, a w 1991 r. erygowano parafię. We wnętrzu świątyni znajduje się dziewiętnastowieczny obraz św. Jana Nepomucena stojącego na tle Pragi i słynnego mostu Karola. Dzieło trafiło tu ze starego kościoła w Mszanie. W zwieńczeniu ażurowej wieży znajduje się figura świętego.
Oświata: dzieci należały pierwotnie do szkoły w Skrzyszowie. W latach 1901-1902 zbudowano w Krostoszowicach niewielką szkołę z 2 izbami lekcyjnymi i mieszkaniem kierownika. Rozbudowano ją w latach 1964-1967, a następnie w latach 1984-1987 i na przełomie lat 80-90., powiększając ją o dwie nowe pracownie oraz salę gimnastyczną. W pobliżu szkoły znajdował się sad, posadzono też dwie pamiątkowe lipy. Kierownikami szkoły byli m.in.: R. Gromnica, J. Schwartz, L. Lupa, Ille, Russe, K. Jóźwikiewicz, F. Mendrek, O. Mendrek, R. Sitek, M. Kulak oraz Z. Wojaczek. Do szkoły uczęszczają też dzieci z Podbucza. Uczyło się w niej w około 1910 r. 156, a około 1935 r. - 130 dzieci.
Gospodarka i mieszkańcy: miejscowi chłopi cierpieli biedę, gdyż utrzymywali się z rolnictwa prowadzonego na gliniastych glebach. W 1783 r. mieszkało tu 11 posiadaczy pełnych gospodarstw, 3 zagrodników oraz chałupnik. Działał młyn wodny. Wieś liczyła ledwie 50 mieszkańców. W 1829 r. w 22 domach mieszkało 155 osób, w 1864 r. - 294 osoby w 42 domach, a w 1940 r. Krostoszowice liczyły w przybliżeniu 700 mieszkańców. Około 1860 r. mieszkańcy posiadali 16 koni, 56 sztuk bydła i 13 świń. W II połowie XX w. zbudowano pawilon handlowy oraz jeden z szybów kopalni „1 Maja”. W 2008 r. wyburzono domostwa pod planowaną autostradę, która przebiega przez środek wsi.
Życie społeczne: działały tu m.in.: chór „Słowiczek” (1920-1922) oraz „Jutrzenka” (1929-1933), zespół śpiewaczy „Gospodyńki” (od 1995 r.), Związek Harcerstwa Polskiego, klub sportowy „Inter” (od 2002 r.).
Zabytki i osobliwości: największą osobliwością wsi jest jej niezwykle malownicze ukształtowanie terenu. Trzeba też wspomnieć o dwóch jodłach, nazwanych imionami królów polskich (Kazimierza i Stanisława), posadzonych w okresie międzywojennym przed budynkiem szkoły.
Opis pochodzi z książki "Wspólne ścieżki - gminy na królewskim szlaku" autorstwa Daniela Jakubczyka