Resuscytacja

Resuscytacja krążeniowo - oddechowa

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa to zespół czynności stosowanych u poszkodowanego, u którego wystąpiło podejrzenie nagłego zatrzymania krążenia, czyli ustanie czynności serca z utratą świadomości i bezdechem.

Celem resuscytacji jest utrzymanie przepływu krwi przez mózg i mięsień sercowy oraz przywrócenie własnej czynności układu krążenia i oddychania.

Natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji przez świadków zdarzenia trzykrotnie zwiększa szansę poszkodowanego na przeżycie.

Postępowanie u dorosłych

1. Zapewniamy bezpieczeństwo własne.
2. Zakładamy rękawiczki, przygotowujemy maseczkę, upewniamy się, że jest bezpiecznie w miejscu zdarzenia.
3. Dokonujemy oceny stanu przytomności poszkodowanego.
4. Pytamy, co się stało, otwórz oczy, sprawdzamy reakcję bólową poszkodowanego.
5. Prosimy o pomoc przechodniów, świadków zdarzenia.
6. Odchylamy delikatnie głowę i unosimy brodę poszkodowanego.
7. W razie konieczności oczyszczamy jamę ustną z zalegających przedmiotów.
8. Sprawdzamy oddech.
9. Jeżeli nie oddycha przez 10 sekund wzywamy fachowe służby medyczne nr tel. 999, 112

Przystępujemy do resuscytacji

Sekwencja podczas resuscytacji to 30 uciśnięć klatki piersiowej i 2 wdechy

30 uciśnięć klatki piersiowej

• Miejsce: środek klatki piersiowej, mostek na 3-5 cm pionowo w dół
• Nie odrywamy nasady dłoni (palce splecione, ręce w łokciach wyprostowane)
• Nie uciskamy za mocno, albo za szybko (tempo uciśnięć co 0,6 sekundy)
• Uciskamy 30 razy (liczone na głos)
• Nie stosujemy uderzenia pięścią w klatkę piersiową

2 wdechy ratownicze

Po 30 uciskach wprowadzamy do ust poszkodowanego dwa wdechy. Obejmujemy własnymi ustami usta poszkodowanego i wprowadzamy dwa wdmuchnięcia, każde tak, aby uzyskać umiarkowane uniesienie klatki piersiowej poszkodowanego.

Każdy wdech powinien trwać ok. 1 sek. Niezależnie od skuteczności naszego oddechu zawsze wykonujemy 2 wdechy.

Następnie powtarzamy uciśnięcia klatki piersiowej oraz cały cykl.

Resuscytację przerywamy, gdy poszkodowanego przejmie lekarz, jeżeli powróci spontaniczny oddech lub jeżeli nie będziemy już w stanie dalej działać ze względu na zmęczenie.

Postępowanie u dzieci

Sekwencja podczas resuscytacji u dzieci: na początek 5 wdechów, a potem 30 uciśnięć i 2 wdechy

5 wdechów ratowniczych

Sprawdzamy oddech. Jeśli dziecko nie oddycha wykonujemy sztuczną wentylację: obejmujemy własnymi ustami usta poszkodowanego i wprowadzamy PIĘĆ oddechów ratowniczych, każdy tak, aby uzyskać umiarkowane uniesienie klatki piersiowej poszkodowanego; każdy oddech powinien trwać ok. 1 sekundy.

30 uciśnięć klatki piersiowej dziecka

• Jedną ręką
• Uciśnięcia pionowe w dół
• 30 razy (liczone na głos) co 0,6 sekundy
• Miejsce - środek klatki piersiowej
• Nie odrywamy nasady dłoni

2 wdechy ratownicze

Sprawdzamy oddech. Jeśli dziecko nie oddycha wykonujemy sztuczną wentylację: obejmujemy własnymi ustami usta poszkodowanego i wprowadzamy DWA oddechy ratownicze, każdy tak, aby uzyskać umiarkowane uniesienie klatki piersiowej poszkodowanego; każdy oddech powinien trwać ok. 1 sekundy.